به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری چهارمحالوبختیاری، محمدرضا طاهرپور کارشناس این اداره‌کل امروز شنبه 29 مهر 96 با بیان این مطلب گفت: «برای زمان واقعی ایجاد و استفاده این هنردستی، تاریخ مشخصی را نمی‌توان بیان کرد اما برابر مستندات موجود در گوشه‌وکنار استان چهارمحالوبختیاری آثار فراوانی از این هنر وجود دارد.»
کارشناس میراث‌فرهنگی و گردشگری اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان افزود: «سنگ‌های قبور سده‌های مختلف، سنگ‌نبشته‌های دوران مختلف تاریخی ، سنگ‌نبشته روستای ده‌چشمه معروف به سنگ‌نبشته مشروطیت در اواخر دوره قاجار، سنگ‌نبشته معروف رخ واقع در گردنه رخ (در کیلومتر 20جاده شهرکرد اصفهان) از دوره صفویه، سنگ‌نبشته پل مروارید واقع در منطقه شلیل یادگاری از دوره صفویه، سنگ‌نبشته خداآفرین واقع در جاده قدیمی دزپارت یادگاری از دوران ایلخانی، انواع کتیبه‌ها و سنگ‌نبشته‌های موجود در اماکن مذهبی، مساجد و بناهای تاریخی استان با عنوان اسناد تاریخی این هنر صناعی معرفی می‌شود.»
طاهرپور افزود: «گذشته از سنگ‌نبشته که معمولا برای معرفی یک منطقه یا ساخت اماکنی نظیر راه‌ها، پل‌ها، کاروانسراها و دیگر اماکن عام‌المنفعه استفاده می‌شود، نقوش و طرح‌هایی که بر روی سنگ‌های سخت صورت‌می‌گرفت موید تسلط کامل صنعتگران این هنردستی این منطقه در گذشته است.»
او اضافه کرد: «با توجه به معیارهای فرهنگی مردم، طرح‌ها و نقوش حک‌شده بر روی سنگ‌ها، اغلب از اشکال ساده هندسی برگرفته از ادبیات، باورها و آداب و سنت‌های منطقه است؛ از جمله حک ابزار جنگی مانند تفنگ و شمشیر برای دلاوران یا حک عبارت مذهبی از قبیل الله‌اکبر، لااله‌الاالله، محمدرسول‌الله، برای افراد فاضل و متدین که در گورستان شهرها و روستاهای استان به چشم می‌خورد.»
کارشناس میراث‌فرهنگی و گردشگری اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری چهارمحالوبختیاری افزود: «حک طرح‌ها و موتیف‌ها و نگارهای الهام‌گرفته از طبیعت که برروی سنگ‌های دیوارهای بناهای باستانی نظیر امامزادگان، بناهای افراد متمول، بنای سقاها و قلعه‌ها و کاخ‌ها از جمله قلعه چالشتر، قلعه دزک و... مشاهده می‌شود را می‌توان از شاهکارهای صنعتگران این خطه معرفی کرد.»
او تصریح کرد: «روش اجرای حک بر روی سنگ به‌این‌صورت است که صنعت‌گر پس از انتخاب سنگ موردنظر (سنگ‌ها معمولا محلی هستند) با رنگ یا روغن‌سیاه آن را می‌پوشاند تا سطح آن کاملا صیقلی شود و با استفاده از مداد معمولی یا شمعی به ترسیم طرح اولیه همراه با جزئیات آن با درنظرگرفتن اصول هندسه و قرینه‌یابی به عنوان مهم‌ترین اصل، نقش را ترسیم می‌کند.»
طاهرپور عنوان کرد: «معمولا در حکاکی‌ها که مقرر است خوشنویسی کنند، یک حاشیه اطراف سنگ ترسیم كرده که بيشتر طرح‌ها اسلیمی، ختایی یا شکسته است. پس از انجام طراحی، صنعت‌گر در کمال حوصله و دقت با استفاده از قلم‌های فولادی (انواع مختلف دارد) و چکش نیمه‌سنگین شروع به ایجاد شیار برروی طرح‌ها و نقوش می‌کند.»
او خاطرنشان کرد: ب«ا تراش سطح سنگ، برجستگی طرح و نقوش موردنظر مشاهده خواهد شد که پس از پرداخت نهایی آماده تحویل به سفارش‌دهنده می‌شود. در بعضی موارد از سنگ‌های موسوم به چینی، لای‌بید و سایر سنگ‌های صنعتی نظیر گرانيت نیز بهره می‌گیرند.»
کارشناس میراث‌فرهنگی و گردشگری اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری چهارمحالوبختیاری تشریح کرد: «مواداولیه مورد نیاز حکاکان سنگ معمولا سنگی محلی به نام«بزلر» است؛ این سنگ که در دامنه‌های کوه جهان‌بین وجود دارد توسط صنعتگران استخراج و پس از برش‌های لازم به اندازه‌های موردنظر به صورت خام به کارگاه حجاری انتقال می‌یابد.»
طاهرپور اظهار کرد: «اکثر صنعتگران استان این رشته را به صورت خانوادگی و موروثی و از نیاکان خود فراگرفته‌اند، به علت دارا بودن ارزش افزوده نسبتا بالا، وفور مواداولیه، بازار آماده و همچنین کاربردهای جدید، این رشته به عنوان یک هنردستی مزیت‌دار و با درآمد مکفی معرفی می‌شود.»
طاهرپور با اشاره به اینکه سنگ بزلر که برای حکاکی استفاده می‌شود، در روستای نوآباد وجود دارد، گفت: «به سبب سختی، استحکام و عمر طولانی مصنوعات این گروه از صنایع‌دستی، محصولات آن می‌تواند جایگزین مناسبی برای فلز، پلاستیک و چوب باشد.»
انتهای پیام/
